นิทายอีสป

นิทานอีสป เรื่อง หมาป่ากับหมาบ้าน ผู้แต่ง : อีสป               กาลครั้งหนึ่ง มีหมาป่าซึ่งแทบไม่มีอะไรจะกินเพราะพวกหมาในหมู่บ้านตื่นตัวและเฝ้าระวังอยู่เสมอ มันแทบไม่เหลืออะไรเลยนอกจากหนังหุ้มกระดูก นั่นทำให้มันสิ้นหวังเหลือเกินยามคิดถึงเรื่องนั้นขึ้นมา              คืนหนึ่งหมาป่าบังเอิญเจอหมาบ้านอ้วนพี ซึ่งออกมาเดินเล่นไกลบ้านเกินไปหน่อย หมาป่าคงยินดีมากหากได้กินมันตรงนั้นนิดตรงนี้หน่อย ทว่าหมาบ้านก็ดูแข็งแรงที่จะฝังเขี้ยวไว้บนตัวมัน หากคิดจะลองดี ดังนั้นมันจึงพูดกับหมาบ้านอย่างนอบน้อม พร้อมยกยอรูปลักษณ์อันงดงาม                 "ถ้าอยากได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีเหมือนข้า เจ้าก็ทำได้หากต้องการ"   หมาบ้านตอบ  "ออกมาจากป่าที่เจ้าต้องอยู่อย่างแร้นแค้นเสียสิ ทำไมเจ้าถึงต้องต่อสู้ยิบตากว่าจะได้กินอาหารแต่ละคำ จงเอาอย่างข้าแล้วเจ้าจะได้อยู่อย่างสุขสบาย"                    "แล้วข้าต้องทำอะไรบ้าง"   หมาป่าถาม ...